هدف از این مطالعه بررسی ارزش غذایی و خواص آنتی اکسیدانی عصاره آبی برخی از سبزیجات بنگلادشی با استفاده از میوه‌های کدو خاکستر، کدو تلخ، برنجال، بامیه، کدو حلوایی، کدوی مار، و برگ‌های اسفناج هندی، کانگ‌کونگ و ساقه بود.
تاج خروس ترکیب تقریبی نشان داد که عصاره های خشک عمدتاً از پروتئین خام (14.6٪ – 46.7٪) و کربوهیدرات های غیر فیبر (26.4٪ – 53.5٪) تشکیل شده است.
به استثنای تاج خروس ساقه ای، همه عصاره ها دارای بیش از 40% توانایی مهار رادیکال DPPH در 0.5 میلی گرم بر میلی لیتر بودند.
در مقابل، کیلاسیون فلزی کمتر بود، به جز در اسفناج هندی با ~46٪. قدرت آنتی اکسیدانی کاهنده آهن (FRAP) برای کانگ کونگ (10.9 میلی مولار Fe3+ کاهش یافته) بالاترین بود، که مشابه 9.9 میلی مولار برای هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT) است.
تمام عصاره ها اکسیداسیون اسید لینولئیک را بهتر از BHT در 5 روز اول دوره انکوباسیون سرکوب کردند. نتیجه می گیریم که اسفناج هندی، کانگ کونگ و بامیه را می توان به عنوان امیدوارکننده ترین منابع ترکیبات آنتی اکسیدانی در نظر گرفت.
سبزیجات معمولاً به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی معمولی مصرف می شوند، اما محتوای بالای آب و فیبر معمولاً به این معنی است که مقادیر زیادی برای ارائه مزایای سلامتی طولانی مدت مورد نیاز است.
بنابراین، در این کار، عصاره های آبی نه سبزی بنگلادش برای ارائه فرم غلیظ تری از مواد مغذی و ترکیبات زیست فعال تهیه شد. عصاره ها بر اساس محتوای بالای پروتئین خام، پتاسیم، آهن و کربوهیدرات های غیر فیبری ارزش غذایی قوی داشتند.
محتوای بالای ترکیبات پلی فنلی در عصاره ها همچنین می تواند مزایای سلامتی را ارائه دهد که از طریق مهار قوی رادیکال های آزاد، کیلاسیون فلزات، کاهش آهن آهن و مهار اکسیداسیون اسید لینولئیک نشان داده شد.
این عصاره های گیاهی این پتانسیل را دارند که به عنوان منابع ترکیبات زیست فعال برای پیشگیری یا درمان بیماری های غیرواگیر که با استرس اکسیداتیو بالا مرتبط هستند، استفاده شوند.
