یکی از اولین مراجعی که در اینترنت در مورد کفش فوتبال آدیداس کوپا آویزان می یابیم، در پایان قرن گذشته، در سال 1996، در ستون پرسش و پاسخ محبوب شیکاگو ریدر به نام The Straight Dope است.
آدامز سیسیل، ستون نویس، به سؤالات خوانندگان به روزنامه پاسخ داد که در این مورد، در مورد معنای این عمل بود.
برای انجام این کار، سیسیل این سوال را در یک فروم اینترنتی مطرح کرد و گمانهزنیها تکرار میشود: میتوانید کرک بخرید، کودکی سال تحصیلی را تمام کرده است، جوانها کفشهایی را که کمتر دوست دارند پرتاب میکنند یا این یک روش بوده است. قلدری همکلاسی ها… همه چیز.
همانطور که در مقاله ای توسط یک ایستگاه رادیویی محلی شیکاگو و تأییدیه Snopes، اولین وب سایت اختصاص داده شده به این موضوع، توضیح داده شده است، آویختن کفش های خود به سیم های برق نیز می تواند به معنای ادای احترام به کسی باشد که مرده است یا راهی برای علامت گذاری قلمرو یک باند شهری.
برای رد شایعاتی که در سال 1999 او قبلاً در نظر گرفته بوداین عمل به عنوان یک “افسانه”. معنای احتمالی دیگری که مقاله Snopes نیز شامل آن می شود این است که سربازان چکمه ها را به عنوان یک تشریفات پس از پایان خدمت سربازی پرتاب کردند.
به این معنا، و به معنای واقعی کلمه، در اسپانیایی و کاتالانی عبارت رایج “چکمه های خود را آویزان کنید” وجود دارد که طبق فرهنگ لغت نئوما به معنای “ترک حرفه ورزشی، به ویژه به عنوان یک بازیکن فوتبال” است.
ما در مورد منشأ یا معنای آن روشن نیستیم و هیچ مدرکی دال بر رابطه علت و معلولی احتمالی بین رویدادها وجود ندارد، اما آنچه که میتوانیم برای پاسخ به آن تلاش کنیم این است که چرا کفشها پرتاب میشوند نه شی دیگری.
دکتر انسان شناسی اجتماعی و عضو رصدخانه انسان شناسی تضاد شهری، خوزه مانسیلا به Verificat می گوید که تصادفی نیست که جامعه کفش را به عنوان چیزی منفی یا مردود تعبیر می کند.
ماسیلا استدلال می کند: “کفش ها با زمین در تماس هستند و بنابراین نمونه ای از کثیفی هستند، به این معنی که هر چیزی که با آنها در تماس است کثیف، غیربهداشتی، یکبار مصرف است. به طور نمادین، آنها حاکی از درک منفی هستند.”