باید گفت چای زرین شمال اختلال عملکرد عروق اندوتلیال را معکوس می‌کند. اکسیداسیون LDL آنتی اکسیدان‌های رژیمی ممکن است با کاهش اصلاح اکسیداتیو لیپوپروتئین با چگالی کم کلز ترول (LDL) آتروژنز را کاهش دهند.
تشکیل سلول های کف، سمیت سلولی اندوتلیال و القای سی توکین های پیش التهابی. حساسیت LDL به اصلاح اکسیداتیو به آسانی در شرایط آزمایشگاهی توسط عصاره های چای سیاه و سبز مهار می شود.
با این حال، مطالعات ex vivo در داوطلبان سالم، مهار کمی یا بدون مهار اکسیداسیون LDL را نشان داده است.
اخیرا، هاجسون و همکاران تاخیر بیشتری را قبل از اکسیداسیون LDL برای چای سیاه و سبز در مقایسه با آب گزارش کردند، اما این تغییرات در یک گروه سالم از 20 مرد یا مرزی بود (0.05 برای چای سیاه) یا غیر قابل توجه (p 0.17 برای چای سبز ).
اگر چه ون هت هوف و همکاران مشاهده تجمع کاتچین چای در LDL 18 بزرگسال سالم، 18 تا 64 سال، پس از مصرف روزانه هشت فنجان چای سیاه، چای سبز یا چای سیاه با شیر به مدت سه روز، غلظت به دست آمده برای افزایش مجدد LDL کافی نبود.
مقاومت در برابر اکسیداسیون ناشی از Cu2 با این حال، میورا و همکاران افزایش زمان تاخیر را در بین 22 مرد جوان سالم پس از مصرف عصاره چای سبز معادل هفت تا هشت فنجان در روز به مدت هفت روز تشخیص داد. شايد قابل توجه باشد كه پس از مداخله، پلاسما كاروتن در گروه چاي بالاتر بود.
اختلاف بین اثر چای in vitro و exvivo بر حساسیت LDL به اکسیداسیون ممکن است به دلیل عدم توانایی در دستیابی به غلظت‌هایی در داخل بدن به اندازه غلظت‌هایی باشد که با روش‌های قبلی به دست آمده بود.
با این حال، مطالعات اخیر در دسترس بودن زیستی نشان می‌دهد که کاتچین‌های چای می‌توانند در غلظت‌های مشابه با غلظت‌هایی که در آزمایشگاه‌های مختلف به کار گرفته شده‌اند، در بدن تجمع کنند.
به عنوان مثال، ون هت هوف و همکاران پنج فنجان چای سبز یا سیاه (هر دو ساعت یک فنجان) سطح کاتچین کل پلاسما را به ترتیب به 1.0 و 0.30 mol/L و تا 0.077 mol/L در LDL افزایش داد.
