یک مطالعه متقاطع تصادفی نشان داد که آیا مصرف مزمن پسته اکبری انس 20 قادر به تغییر متابولوم ادرار در افراد مبتلا به پیش دیابت است یا خیر: نتایج نشان داد که برخی متابولیت های ادراری مرتبط با متابولیسم میکروبیوتای روده و چرخه اسید تری کربوکسیلیک، مرتبط با مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2، به طور قابل توجهی تعدیل شدند.
مطالعات حیوانی همچنین تأثیر پسته را بر میکروبیوتای روده در موش‌های دیابتی و موش‌هایی که از رژیم غذایی پرچرب تغذیه می‌کردند، ارزیابی کردند.
یانی و همکاران نشان داد که رژیم غذایی مبتنی بر پسته به مدت چهار هفته قادر به بازگرداندن میکروبیوتای طبیعی و افزایش تعداد باکتری‌های مفید (مانند بیفیدوباکتریوم، لاکتوباسیلوس، توری‌باکتر و رومبوتسیا) در موش‌های مبتلا به دیابت ناشی از استرپتوزوتوسین بود.
ترزو و همکاران یک رژیم غذایی پرچرب همراه با پسته به مدت 16 هفته به 8 موش صحرایی که قبلاً التهاب و دیس بیوز ایجاد شده بودند، تجویز کرد.
نتایج نشان داد که مصرف پسته با افزایش تعداد پاراباکتروئیدها، دوریا، آلوباکولوم، توریسی‌باکتر، لاکتوباسیلوس و آنائروپلاسما و کاهش تعداد باکتری‌های مرتبط با التهاب، التهاب را در موش‌های چاق کاهش داد و اثرات مثبتی را بر ترکیب میکروبیوتای روده تعیین کرد.
در مجموع، داده‌های حاصل از مطالعات بالینی و حیوانی تأیید می‌کنند که مصرف پسته ممکن است اثر تعدیل‌کننده‌ای بر میکروبیوتای روده داشته باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای ایجاد تغییرات در طراحی آزمایشی و تنوع بین میکروبیوتا مورد نیاز است.
